Zaman Geçiyor...

Daha dün gibiydi... Hasdal Cehennemine geldiğimde 125 sayıyordum (adam mı öldürdüm ?) Şimdi Plakalardayız. (64 = uşak) Fark etmeden 60 küsür gün zorlanarak geçirdik.

Özeleme, gurbete, yalnızlığa alışıyor insan ama özlem hasret artıyor sürekli. Okuldayken gurbetin tadına baktık ama askerlik gibi değildi.

Belki bir türküydü özlem, belki bir ağaçtaydı sıla, belki bir kuştu yürekteki aşk... Ama sen... Sen her yerdeydin, her nefes alışımda, her kuş ötüşünde, içimde sürekli büyüyen sevgin, aşkın, özlemindi buna sebep.

Seninle yan yana olmak, seninle bir şeyler yapabilmek, paylaşabilmek ne kadar güzel bir duyguymuş yanındayken farkına varamamışım. Sensiz her yer susuz, kahverengi ve soğuk. Sen yanımda olduğunda ise sanki Gül bahçeli deniz kıyısında bir yerdeyim... Fatih'in İstanbul'u, Egenin İncisi, Başkent hepsi aynı...

Artık anlıyorum Şafak sıkıştırmasının ne demek olduğunu...Özlemlerin artışı zorlasa da güzel günlerin hayali dik tutuyor beni... Az kaldı 64 gün sonra "ÖZGÜRLÜK"...

20.07.2011

Bugün Doğum Günüm

Sevdiğim ve sevdiklerimden uzakta askeri disiplin içerisinde gurbet elde kışlada vakit geçmek bilmezken doğum günümü kutluyorum...

İlk kez kalabalık kutlamıyorum daha doğrusu ilk kez herkesten ayrı, tek başıma kutluyorum. Anamı, babamı, seni özlüyorum bu kadar özlemin arasında tek başına doğum günü...

75 gündenn daha az bir zaman kaldı güzel günlere. Zorluklara göğüs gererek, sabrederek geçiyoır ve geçecek.

Gün gelecek GÜNEŞ bizim için doğacak. bekle sabret güzel gözlüm güzel günler yakındır....

08.07.2011